La Plata

Laat ik beginnen met de beloofde foto van mijn leren jack, gemaakt in La Plata. La Plata is de buurplaats van Buenos Aires, ongeveer een uurtje met de bus hiervandaan. Karina moest daar voor haar werk zijn; een mooie gelegenheid om het nuttige met het aangename te combineren. Aangekomen bleek La Plata niet zo bijzonder: een centraal plein met een nieuwe katedraal, maar verder was er verdomd weinig te doen. Maar: gezien is gezien, vinkje kan gezet.

Was ik in Nederland nooit zo'n concertganger, afgelopen zaterdag was het hier al de 2e keer dat we een concert bijwoonden. Voorgangers waren Estelares, bekend van hun grote hits Aire (lekker deuntje!) en Un dia perfecto. Plaats van handeling was een redelijk intiem zaaltje in San Telmo. Het was niet helemaal mijn muziek, maar toch erg grappig om mee te maken.

Mijn dagen gaan nog steeds met name op aan Spaanse les. Elke dag naar een cafe vlakbij de Plaza de Mayo, en onder kundige leiding van Maria gaat het steeds beter. Maar: wat een lastige taal is dat Spaans. Waar ik me nog duidelijk kan herinneren dat wij op de middelbare school bij Engels 3 tijden moesten leren ben ik in het Spaans na de presente, indefinido, imperfecto, pluscuam perfecto, futuro, condicional, gerundio en participio inmiddels bij de 9e tijdsvervoeging die ik moet leren aangeland: de subjuntivo presente. Voor de boeg nog een aantal andere subjuntivos, in totaal zullen we wel boven de 15 eindigen. Het goede nieuws: mijn eerste Spaanse boek is uit (Relato de un Naufrago van Marquez), en ook mijn eerste korte verhaal van Borges heb ik tot een goed einde gebracht. Volgende project: El Tunel van Sabato.

Zoals eerder gemeld heb ik tijdens de Dia del Amigo een quiz in elkaar gedraaid voor de vrienden van Karina. Dat was kennelijk in goede aarde gevallen, want de afspraak is nu daar een maandelijks terugkerend spektakel van te maken. De tweede uitvoering was afgelopen vrijdag bij Pilar. Zij had samen met haar nichtje Soledad de quiz gemaakt, compleet met plaatjesronde (vlaggen, Libie was lastig) en muziekronde. Na een nek-aan-nekrace wist mijn team (Patricia, Gabriel en ik) nipt te winnen van het damesteam (Marcela, Gisele, Cecilia en Karina). Mijn reputatie is weer gered. Het was trouwens sowieso een goede avond voor mijn reputatie: ik had namelijk speculaas gebakken. Speciaal naar Chinatown geweest om alle kruiden voor de speculaaskruiden te kopen, en na enig geexperimenteer kwamen de koekjes mooi bruin uit de oven. En: ze gingen erin als koek. Speculaas bestaat hier niet, en kaneel is populair. Recept voor succes dus. Naast het feit dat de koekjes prima smaakten maakte ook het feit dat ik als man dit solo voor elkaar had gekregen diepe indruk. Argentijnse mannen zijn namelijk niet zo kokerig. Argentijnse mannen zijn meer coke-erig, met excuses voor de flauwe woordspeling ten koste van Maradona.

Gisteren de bananjacht geopend: gesproken met een vriend van een vriend (zo werkt dat hier)die een investeringsbedrijf heeft. 3 uur aan tafel gezeten en me prima geamuseerd. Rodolfo heeft veel contacten en lijkt me een prima ingang in de wonderlijke wereld van het Argentijnse zakendoen. Wordt zekere vervolgd.

De agenda: zaterdag a.s. zijn Karina en ik precies 18 maanden samen en dat gaan we vieren in restaurant Sucre dat algemeen beschouwd wordt als een van de beste van Buenos Aires. Ik ben benieuwd!

En voor de oplettende kijkers: de afgelopen berichten heb ik geheel zonder het gebruik van accent-tekens geschreven. Is er iemand die toevallig weet hoe ik in windows instel dat als ik " ' " en "e" na elkaar intik ik een e met een streepje krijg?