Het zijn de kleine dingen die het doen (5b)

Zoals al eerder gemeld is de bonus die hier met het ijs bezorgd wordt, namelijk dry ice, minstens net zo leuk als het opeetijs zelf. Waar ik tot nu toe bleef steken in het in een glas met water stoppen om van de rook te genieten, leek het mij vorige week wel eens aardig te kijken wat er zou gebeuren als ik er een beetje afwasmiddel bij zou gooien. En het resultaat was indrukwekkend! Wel opletten dat je er niet teveel sop bijdoet, want dan krijg je hele kleine bubbels.

Hè hè

Het is alweer even geleden, dus hoogste tijd voor een nieuwe update.

Twee weken geleden begon het weekend zo onschuldig. Vrijdagavond Sushi bij de Japanse club op Independencia. Zaterdag lekker op een terrasje aan de Rio de Plata genieten van een paar drankjes en de wind, want het was weer eens behoorlijk warm hier. Bij thuiskomst was het plan om een afleveringetje Desperate Housewives (S04E04 voor de kenners) te kijken, maar dat liep anders. Het aanzetten van mijn computer ging goed; alleen Windows XP liep steeds vast. En na 4 keer opnieuw inloggen kwam ik er zelfs helemaal niet meer in. Gelukkig had ik een aantal maanden geleden toch maar eens de disaster recovery disks gebrand, zodat ik in ieder geval nog ergens kon beginnen. Al met al was ik 2 complete dagen kwijt om alles weer geïnstalleerd te krijgen, tijd die ik liever anders besteed had. Derhalve luidt mijn boodschap aan alle leveranciers van stomme software die mijn laptop kapot hebben gemaakt: Mogen zij, met hun tongen afbijtend, in kokende olie drenkend druipend 7 maal 70 maal door een brandend braambos moeten kruipen en van de duivel bezeten. En nog veel en veel erger……. Moraal van het verhaal: laptops zijn net vrouwen. Als je aan de verkeerde knoppen zit kom je er niet meer in.

Onder al dit gepruts door was het ook nog eens mijn beurt om te koken. We hadden Jamie Oliver op zijn gebruikelijk ADHD-manier diverse lekkernijen in elkaar zien toveren, en met name de aflevering waarin hij biefstuk met chocoladesaus maakte boeide mateloos. En ik moet zeggen: het resultaat viel niet tegen. Verassend en lekker. Recept op aanvraag beschikbaar.

Verder gaat alles eigenlijk z’n gangetje. Het is zomer hier, en dus regelmatig heel warm (gemiddeld zo’n 33 klein nulletje C). De weekenden gebruiken we om leuke dingen te doen (Chinatown om het chinees nieuwjaar te vieren, Braziliaans eten in Palermo, Museo de Belles Artes, Museo de ciencias naturales, het natuurreservaat achter Puerto Madero, enz. enz.) Ik begin Buenos Aires steeds beter te leren kennen, en het vakantiegevoel blijft op deze manier ook nog een beetje bestaan.

Voor de liefhebbers van de Honkbalweek: er bestaat tegenwoordig een informatieve nieuwsbrief die onontbeerlijk is voor een goede voorbereiding voor de versie van dit jaar. Er wordt nu al gefluisterd over het sterkste deelnemersveld ooit. Inschrijven op de ‘en plein public’ is nu mogelijk via esquina.caliente@hotmail.com.

Verder het vermelden waard is dat we ons ook gedegen voorbereiden op de Oscaruitreiking van zondag a.s. De afgelopen 2 weken hebben de volgende films de binnenkant van onze DVD-speler gezien:

- Juno

- There will be blood

- Atonement

- No country for old men

- Charlie Wilson’s war

- Into the Wild- Eastern Promises

Een fraai rijtje; zal mij benieuwen wie er zondag met de eer der eren gaat strijken. Ik was in ieder geval erg onder de indruk van No country for old men.

'T zijn de kleine dingen die het doen (deel veel)

Als Michael Boogerd besluit zijn fiets definitief aan de wilgen te hangen kan hij altijd als messenscherper in Buenos Aires aan de slag!