Argentijnen zijn dol op ijs. Op een gemiddelde zondag puilen de Voltas hier uit van de mensen op zoek naar een stukje zoete verkoeling. En omdat Karina een goede Argentijnse is, moet ik er af en toe ook aan geloven. Zo ook afgelopen donderdag, toen we na het eten (zelfgemaakte pizza) een halve kilo (menta, maracuya en chocolate con pasas (rozijnen)) lieten bezorgen. Bovenop in de bak liggen altijd 1 of 2 stukjes ijs om de boel koel te houden. Nadere inspectie leerde mij dat dat geen gewoon ijs was (gewoon ijs doet geen pijn aan je vingers als je het even vasthoudt), en navraag bij Karina leverde ‘hielo seco’ (droog ijs) op. Nieuwsgierig mijn vriend Wikipedia er maar eens op nageslagen (http://en.wikipedia.org/wiki/Dry_ice) en weer wat geleerd. Vooral het gedeelte over theaterrook maakte mij nieuwsgierig, dus snel een kopje met een laagje water gepakt en uitgeprobeerd. Dat viel niet tegen! Dat zijn van die dingen die een jongenshart sneller kunnen doen kloppen…….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten