Zo, wat zat ik ernaast de vorige keer met mijn mededeling dat de staking over was. Want dat was (en is) namelijk niet het geval. De staking duurt nu al meer dan 100 dagen en de beide partijen komen nog niet echt dichter bij elkaar. Sterker nog; het gat wordt alleen maar groter. Het gaat er hier op dat vlak echt fundamenteel anders aan toe dan bij ‘ons’, wat dat betreft mogen jullie in Nederland de handjes dichtknijpen ;-) De voor- en tegenstanders gaan er, al dan niet door de regering bekostigd, stevig tegenaan. Vorige week woensdag een door de regering georganiseerde pro-regering manifestatie op de plaza de mayo, waarbij het hele kabinet netjes 'spontaan' kwam opdraven. Enig smetje op het feest was dat een aanwezig meisje uit Tucuman (1500 km hiervandaan!) een glazen bol die van een lantaarnpaal viel op haar hoofd kreeg en ter plekke overleden is. Op de vraag van een journalist van de TV verklaarde haar broer dat ze er allebei 100 pesos voor gekregen hadden om aanwezig te zijn. Geen verassing, want iedereen wist wel dat het gros van de aanwezigen betaald werd, maar dat wordt zelden zo open op TV gezegd. Het belangrijkste wat Christina te melden had was dat ze het probleem door gaat geven aan het congres; die moeten er maar over gaan stemmen. Het plein voor het congres staat nu dus al dagen vol met allerhande tenten, opblaasdieren en mensen verkleed als eieren van met name voorstanders, want die hebben nou eenmaal monetaire steun van de regering. Een zootje dus, en dan hou ik het voor het gemak nog even eenvoudig, want als ik 1 ding geleerd heb de afgelopen weken is het wel dat alles wat hier met politiek te maken heeft complex is.
Maar om toch een idee te geven van de context ga ik een poging wagen. Stel je voor dat in Nederland de regering een conflict heeft met de boeren (ze verhogen bijvoorbeeld plotseling de belasting op export van soja en een aantal andere agro-producten met meer dan 10% zonder duidelijk aan te kunnen geven wat er met dat geld gaat gebeuren, en daarnaast houden ze de dollar-koers kunstmatig laag zodat datgene wat er geëxporteerd wordt relatief weinig opbrengt) en dat de boeren vervolgens gaan staken. Als reactie organiseert Balkenende een pro-regeringsbetoging op het Binnenhof, waarvoor hij mensen 100 euro p.p. betaalt om daar te komen staan. In de toespraak zegt hij dat hij een half jaar geleden democratisch is gekozen, en dat dus niemand anders welk recht van spreken dan ook heeft, totdat er over 3 1/2 jaar nieuwe verkiezingen zijn. Dat is ongeveer wat er hier nu gebeurt.
Niet echt woorden van iemand die de verantwoordelijkheid voelt om het land nader tot elkaar te brengen en verder op te stuwen in de vaart der volkeren. Ook nieuws: vorige week vrijdag een (ongetwijfeld betaalde) betoging van pro-regerings (en dus anti-campo)-mensen voor ons huis. Het blijkt namelijk dat één van de 4 leiders van de boerenbeweging in het gebouw naast ons woont. En verder vorige week dinsdag weer een cacerolazo, de afgelopen dagen een staking van het metropersoneel van de lijnen C, D en E, en stiptheidsacties (ja, die bestaan hier ook!) bij de treinen. Never a dull moment in Buenos Aires. Het doet mij af en toe denken aan Civ, het computerspel van vroeger (of nu, heb het van het weekend weer herontdekt maar dan in de freeware versie hier). Je hebt je kont nog niet gekeerd uit een bepaalde stad of er breekt wel onrust uit…..
Eergisteren op TV een interessante documentaire over Juan Peron, getiteld: ‘las manos de Peron’. Naast zijn hele leven, wat mij af en toe gedeeltelijk op hoofdlijnen hier en daar wel bekend voorkwam, kwam ook een verhaal over zijn handen aan bod. Ik had ooit gehoord dat de handen van Ché Guevara na zijn dood waren afgezet door een legerarts om naar Buenos Aires te worden gestuurd, zodat daar vingerafdrukverificatie kon plaatsvinden. Maar dat ook de handen van Peron waren afgehakt was mij niet bekend. Speciaal voor de quiznighters: in 1978 is er ingebroken in het familiegraf van Peron, is zijn kist opengemaakt en zijn zijn handen, zijn zwaard en zijn pet verwijderd. Door wie is tot op de dag van vandaag onduidelijk, en de geschiedenis van Argentinië een beetje kennende zijn de mogelijkheden eindeloos. Tot op heden is het mysterie in ieder geval dus niet opgelost, of meer accuraat gesteld, tot op heden is het mysterie officieel niet opgelost. Want je weet het hier maar nooit; verschillende mensen die betrokken waren bij het onderzoek zijn onder wederom nooit officieel opgehelderde omstandigheden om het leven gekomen. En handen betekent vingerafdrukken. En bestaan er geen bankrekeningen met die vorm van identificatie? Misschien een ideetje voor de volgende Indiana Jones?
Genoeg voor nu, als het goed is deze week de stemming in het congres over de staking. Het zal mij benieuwen….
