Waterkokers en Keukeninspecties

De vraag van vandaag: wat is dit? En waarom staat deze foto op deze blog? Het antwoord op vraag 1: een waterkoker van 25 liter die je in de douche ophangt en die met name in Bolivia/Ecuador/Peru gebruikt wordt door mensen die geen stromend warm water hebben. Het antwoord op vraag 2: omdat wij er de afgelopen 3 weken gebruik van hebben moeten maken. Zoals ik de laatste keer meldde zaten wij ‘de repente’ zonder gas. En koud douchen is 3 dagen leuk, maar dan is de lol er ook wel vanaf. Na enig speurwerk wist Karina dit apparaat op de kop te tikken in een lokale fereteria, en het is weliswaar een zeikstraaltje, maar warm water is warm water. Gewoon even 15 minuten voor het douchen de bak vullen, stekker in het stopcontact, en de gloeispiraal zijn/haar (?) werk laten doen. En even opletten dat je voor het douchen de stekker eruit haalt. Verder hebben we erg veel buiten de deur gegeten, en, heel creatief, een keertje gekookt in onze open haard. Zalm met gepofte aardappelen, dus zielig zijn we nog steeds niet. Enige punt was dat totaal onduidelijk bleef wanneer e.e.a opgelost zou worden, en de vele ‘uit eigen ervaring’-verhalen van vrienden en collega’s boden weinig hoop op een snelle uitkomst. Ik ben er inmiddels wel achter dat dat een typisch Argentijns dingetje is: altijd uitgaan van het slechtste geval, dan kan het alleen maar meevallen. Zonder gas.

Tot vorige week zaterdagmorgen. Ik draaide uit gewoonte de warme kraan open, en tot mijn stomme verbazing kwam er ook warm water uit! Een snelle inspectie leerde dat de verwarming het ook weer deed, maar dat het fornuis nog niet tot aangesloten gebied behoorde. Maar: 66% is meer dan niks, dus uitgebreid gedoucht en daar ook echt van genoten. ’s Middags kregen we een keukeninspecteur op bezoek. Het verhaal was namelijk dat het kookgas per appartement weer opengedraaid ging worden na een succesvolle nakijkbeurt door een expert van de Metrogas. Alhoewel, nakijkbeurt, na een klaarblijkelijk zeer zorgvuldig en met kennis van zaken geworpen blik van niet langer dan 5 seconden was het vinken geblazen op zijn papiertje; keuken afgekeurd, geen gas in de keuken tot na het uitvoeren van een serie reparaties (nieuwe ventilatie, nieuwe pijp, nieuw slangetje, etc.). Toen wij later de portier spraken bleek dat trouwens voor de complete 96 appartementen te gelden; alle keukens afgekeurd. Maar, en dat is dan ook weer Argentinië, toen 2 dagen later de monteur op bezoek kwam heeft Karina hem met een kopje koffie kunnen overtuigen van het feit dat het allemaal misschien eventueel toch wel wat veel en duur was, en heeft de beste man na nopperdenop aan reparaties het knopje omgezet.

Kortom: alles weer onder controle en terug naar het oude in casa Esquivel/Bogaard.

En voor degenen naar wie ik dit nog niet gemaild had; weten jullie wie er ook in Argentinië zitten? Filmpje!

Want om een paar weekjes zonder gas te zitten heb ik altijd dat je zegt zin in

Zo. Na een paar weekjes Nederland, waaronder een bijzonder vochtige honkbalweek en buitengewoon uitgebreid extensief familiebezoek ben ik weer in Buenos Aires. En dat zal ik weten ook!

Op het eerste oog was er weinig veranderd toen ik weer hier kwam. Karina had weliswaar de slaapkamer 2.0 gemaakt met wat kekke tafeltjes en dito lampjes, en het conflict tussen de regering en de boeren was op dramatische wijze opgelost/verdwenen (bij de stemmingsstand 36 voor 36 tegen in de eerste kamer alhier moest de vice-president de beslissende stem uitbrengen. En raad eens? Nee, mis! Hij stemde tegen de regering, waardoor de belastingverhogingen voorlopig van de baan zijn), maar het weer was nog steeds druilerig en Plaza de Mayo lag er nog. Nothing on the hand. Tot afgelopen vrijdag.

Toen ik na mijn werk thuis kwam was een aantal mannen koortsachtig bezig de stoep voor ons huis weer dicht te gooien. Die was kennelijk open geweest. Navraag bij de portero leerde dat er een probleem was met het gas. Dat was er namelijk niet meer. Of meer precies, dat was voor ons gebouw afgesloten. Iets met een lekkage, poreuze leidingen, probleem. En de gasmannen gaan tot de drempel, dus toen de conclusie was getrokken dat het lek niet buiten zat gingen die lekker weekend vieren. Ons zonder gas achterlatend. En geen gas betekent niet koken, geen warm water en geen verwarming. Precies in de koudste week van het jaar. Dus toen het buiten ’s nachts 4 klein nulletje c was, was het dat binnen ook. En da’s best fris, zelfs voor mij. Maar het beste nieuws was wel dat de eerste schattingen voor de reparatieduur uiteen liepen van minimaal 3 weken tot ongeveer 2 maanden. Nou moet ik daar wel bij zeggen dat dat de schattingen zonder aanmoedigingspremie waren. Het idee is namelijk nu om bij alle bewoners met de pet rond te gaan om een zogenaamde ‘opschietpot’ te creëren, waarmee de leidingexperts die nu bezig zijn wellicht verleid kunnen worden om ook ’s avonds en in het weekend aan een oplossing te werken. Het zal mij benieuwen……

En voor degenen die de titel nog niet begrijpen: