Otra noche en la Viruta

Een van de leukste CDtjes van mijn laatste tijd is 'Dos', van Otros Aires (http://en.wikipedia.org/wiki/Otros_Aires). Soepele Electrotango die lekker wegluistert. Mijn favoriete nummer van de CD is 'Otra noche en la Viruta'. Mooie doorrookte stem die vertelt over een avondje tango in de bar die La Viruta heet. Dat wilde ik wel eens meemaken, dus na een weekje zeuren bij Karina was het gisteravond zover: una noche en la Viruta. Karina had me al gewaarschuwd dat het misschien iets anders was dan ik me had voorgesteld, en daar had ze achteraf absoluut gelijk in. La Viruta bleek een soort van hele grote buurtkelder met schrootjesplafond in het Armeense gemeenschapscentrum waar een dikke 200 mensen op dat moment simultaan-salsa-les aan het volgen waren. Oef. Maar: na afloop van de salsales werd het licht gedimd en er een soort van arenaatje gevormd, waar de tangoleraren en -leraressen (in vrijetijdskleding) bij wijze van opening hun kunsten vertoonden. Eerste nummer: 'otra noche en La Viruta'. En ondanks dat ik er geen verstand van heb; volgens mij zaten ze erop. Na 10 minuten was het welletjes, stopte de boel en kon het tango-linedancen beginnen. Mooi moment om een andere kroeg (Carnal) op te zoeken. En zo werd het toch nog een leuke avond.

Vorige week vrijdag, 20 juli, was het hier 'dia del amigo'. En dat betekent ook daadwerkelijk wat. Dit jaar was het de beurt aan Karina om eea te organiseren. Omdat ik toch de tijd had heb ik gekookt (thaise kokos-kippensoep en echte sate) en daarnaast haar vrienden getracteerd op hun eerste Daco Bogaard Quiznight Experience (c). Het was gezellig, en mijn Canadese vriend David van mijn talenschool heeft nu de bijnaam 'Wikipedia'. Winnaars: Dante, Patrica ('Pato') en David ('Wiki'). Tweede plek Gisele ('Gi') en Marcela ('Machu'). Laatste: Karina ('Kary'), Gabriel en Pilar ('Pili').

Afgelopen week ben ik geswitched van lerares. Via Ron uit Bariloche kwam ik in aanraking met Maria, waar ik nu 4 keer per week 2 uur les van krijg. Veel beter. Ik ben met een flinke dosis gezonde overmoed begonnen aan het lezen van echte literatuur: 'Relato de un naufrago' van Gabriel Garcia Marquez. Dat leek me na het kijken van een italiaans gesproken film met spaanse ondertitels (el tigre en el nieve, ****) wel haalbare kaart. En: so far, so good.

Speciaal voor de muziekliefhebbers onder de lezers: ik heb de afgelopen weken een hoop geleerd over Argentijnse muziek. En dat is leuk. Het grappige is dat er eigenlijk zonder uitzondering parallelen zijn met Nederlandse muziek. Zo zijn daar bijvoorbeeld mijn favorieten, Los Autenticos Decadentes (http://en.wikipedia.org/wiki/Los_Aut%C3%A9nticos_Decadentes). Echte feestmuziek a la Rowwen Heze; aanraders zijn hun eerste hit 'Veni Raquel' (Kom hier Raquel), 'Con una rubia en el avion' (Met een blondine in het vliegtuig) en 'Diosa' (godin). Maar eigenlijk is bijna alles leuk van ze. En emule is geduldig, nietwaar?

Een andere lokale held is (of eigenlijk was, want veel te vroeg overleden na een auto-ongeluk), 'el potro' Rodrigo Bueno (http://es.wikipedia.org/wiki/Rodrigo_Bueno). Volgens mijn huidige informatie het best te omschrijven als een soort van fysiek aantrekkelijke Andre Hazes. Iedereen kent de teksten. Was een hele grote meneer hier, en zijn grootste hit 'la mano de dios' gaat (inderdaad!) over Maradona. Ook leuk: 'Soy Cordobes' (want hij kwam uit Cordoba) en 'ocho cuarenta'. Voor de fijnproevers: dit is geen cumbia maar heet cuarteto.

Andere namen: Gilda (http://es.wikipedia.org/wiki/Gilda_%28cantante%29), een mix van Saskia zonder Serge en Connie van den Bos (Sjaak, dank voor al je muziek; ik luister er verdacht vaak naar!) met de knaller 'fuiste'. Dit is wel cumbia trouwens! La mona Gimenez (de aap Gimenez, zie de vorm van zijn gezicht) is het grote voorbeeld van el potro Rodrigo. Charly Garcia (http://en.wikipedia.org/wiki/Charly_Garc%C3%ADa) is het gezicht van de Argentijnse muziek. Speciaal voor de dames is nog het vermelden waard de persoonlijke favoriet van Karina, Chichi Peralta, een Juan Luis Guerra-kloon.

En last but not least is het misschien wel leuk om te weten, en anders is het wel aardig om te vertellen, quiznighters opgelet hier, het nummer Adios Nonino. In Nederland bekend in de tranentrekkende uitvoering van Carel Kraaijenhof op het huwelijk van Willem Alexander (hier: Guillermo Alejandro) en Maxima. In Argentinie is het nummer echter vooral bekend als tune van een zogenaamde telenovella uit de jaren 90; een soort van goede tijden, slechte tijden. Achter het huilen van Maxima gaat dus misschien wel iets heel anders schuil dan het toentijdse gemis aan haar vader.......

Morgen naar de dierentuin. Zal mij benieuwen!