Otra noche en la Viruta

Een van de leukste CDtjes van mijn laatste tijd is 'Dos', van Otros Aires (http://en.wikipedia.org/wiki/Otros_Aires). Soepele Electrotango die lekker wegluistert. Mijn favoriete nummer van de CD is 'Otra noche en la Viruta'. Mooie doorrookte stem die vertelt over een avondje tango in de bar die La Viruta heet. Dat wilde ik wel eens meemaken, dus na een weekje zeuren bij Karina was het gisteravond zover: una noche en la Viruta. Karina had me al gewaarschuwd dat het misschien iets anders was dan ik me had voorgesteld, en daar had ze achteraf absoluut gelijk in. La Viruta bleek een soort van hele grote buurtkelder met schrootjesplafond in het Armeense gemeenschapscentrum waar een dikke 200 mensen op dat moment simultaan-salsa-les aan het volgen waren. Oef. Maar: na afloop van de salsales werd het licht gedimd en er een soort van arenaatje gevormd, waar de tangoleraren en -leraressen (in vrijetijdskleding) bij wijze van opening hun kunsten vertoonden. Eerste nummer: 'otra noche en La Viruta'. En ondanks dat ik er geen verstand van heb; volgens mij zaten ze erop. Na 10 minuten was het welletjes, stopte de boel en kon het tango-linedancen beginnen. Mooi moment om een andere kroeg (Carnal) op te zoeken. En zo werd het toch nog een leuke avond.

Vorige week vrijdag, 20 juli, was het hier 'dia del amigo'. En dat betekent ook daadwerkelijk wat. Dit jaar was het de beurt aan Karina om eea te organiseren. Omdat ik toch de tijd had heb ik gekookt (thaise kokos-kippensoep en echte sate) en daarnaast haar vrienden getracteerd op hun eerste Daco Bogaard Quiznight Experience (c). Het was gezellig, en mijn Canadese vriend David van mijn talenschool heeft nu de bijnaam 'Wikipedia'. Winnaars: Dante, Patrica ('Pato') en David ('Wiki'). Tweede plek Gisele ('Gi') en Marcela ('Machu'). Laatste: Karina ('Kary'), Gabriel en Pilar ('Pili').

Afgelopen week ben ik geswitched van lerares. Via Ron uit Bariloche kwam ik in aanraking met Maria, waar ik nu 4 keer per week 2 uur les van krijg. Veel beter. Ik ben met een flinke dosis gezonde overmoed begonnen aan het lezen van echte literatuur: 'Relato de un naufrago' van Gabriel Garcia Marquez. Dat leek me na het kijken van een italiaans gesproken film met spaanse ondertitels (el tigre en el nieve, ****) wel haalbare kaart. En: so far, so good.

Speciaal voor de muziekliefhebbers onder de lezers: ik heb de afgelopen weken een hoop geleerd over Argentijnse muziek. En dat is leuk. Het grappige is dat er eigenlijk zonder uitzondering parallelen zijn met Nederlandse muziek. Zo zijn daar bijvoorbeeld mijn favorieten, Los Autenticos Decadentes (http://en.wikipedia.org/wiki/Los_Aut%C3%A9nticos_Decadentes). Echte feestmuziek a la Rowwen Heze; aanraders zijn hun eerste hit 'Veni Raquel' (Kom hier Raquel), 'Con una rubia en el avion' (Met een blondine in het vliegtuig) en 'Diosa' (godin). Maar eigenlijk is bijna alles leuk van ze. En emule is geduldig, nietwaar?

Een andere lokale held is (of eigenlijk was, want veel te vroeg overleden na een auto-ongeluk), 'el potro' Rodrigo Bueno (http://es.wikipedia.org/wiki/Rodrigo_Bueno). Volgens mijn huidige informatie het best te omschrijven als een soort van fysiek aantrekkelijke Andre Hazes. Iedereen kent de teksten. Was een hele grote meneer hier, en zijn grootste hit 'la mano de dios' gaat (inderdaad!) over Maradona. Ook leuk: 'Soy Cordobes' (want hij kwam uit Cordoba) en 'ocho cuarenta'. Voor de fijnproevers: dit is geen cumbia maar heet cuarteto.

Andere namen: Gilda (http://es.wikipedia.org/wiki/Gilda_%28cantante%29), een mix van Saskia zonder Serge en Connie van den Bos (Sjaak, dank voor al je muziek; ik luister er verdacht vaak naar!) met de knaller 'fuiste'. Dit is wel cumbia trouwens! La mona Gimenez (de aap Gimenez, zie de vorm van zijn gezicht) is het grote voorbeeld van el potro Rodrigo. Charly Garcia (http://en.wikipedia.org/wiki/Charly_Garc%C3%ADa) is het gezicht van de Argentijnse muziek. Speciaal voor de dames is nog het vermelden waard de persoonlijke favoriet van Karina, Chichi Peralta, een Juan Luis Guerra-kloon.

En last but not least is het misschien wel leuk om te weten, en anders is het wel aardig om te vertellen, quiznighters opgelet hier, het nummer Adios Nonino. In Nederland bekend in de tranentrekkende uitvoering van Carel Kraaijenhof op het huwelijk van Willem Alexander (hier: Guillermo Alejandro) en Maxima. In Argentinie is het nummer echter vooral bekend als tune van een zogenaamde telenovella uit de jaren 90; een soort van goede tijden, slechte tijden. Achter het huilen van Maxima gaat dus misschien wel iets heel anders schuil dan het toentijdse gemis aan haar vader.......

Morgen naar de dierentuin. Zal mij benieuwen!

Overdressed II

De foto's van het gala staan op internet (http://www.clubeuropeo.com/index.php?PN=preview_fotos&DX=23&EX=144); voor het gemak heb ik die van ons er even uitgepikt. Achtereenvolgens een overzichtsfoto, wij met de ambassadrice van Oostenrijk en haar man, ik met de ambassadrice, en Karina met Piet, de voorzitter van de Nederlandse club alhier.

Overdressed

Allereerst even iets rechtzetten: ik ben de vorige keer geheel ten onrechte vergeten te vermelden dat de vrienden van Karina inmiddels twee weken geleden een welkomstfeestje voor me georganiseerd hadden. Ze schijnen me al aardig te kennen, want ze hadden een soort ganzenbord-quiz in elkaar gedraaid. En al zeg ik het zelf: ik heb me er aardig doorheen geslagen. Op vragen als: ' wat is de bijnaam van het nationale rugbyteam van Argentinie' en ' welk van de volgende ingredienten hoort er niet thuis in empanadas uit Tucuman 1) vlees 2) ui of 3) aardappel' wist ik de antwoorden zonder problemen op te lepelen (de Puma's, 3). De prijs bestond uit een handig en -zaam woordenboekje over het dialect wat hier gesproken wordt. Grappig, met als absolute hoogtepunt het woord 'Diego'; dat wordt hier gebruikt als equivalent voor 10 pesos aan marihuana!

Vorige week donderdag was het zover; het gala van de europese club in het Palacio de Paz. Mooie plek. Ik had na wat gezoek toch een smoking op de kop weten te tikken, want de uitnodiging vermeldde 'traje oscuro'. Wie schetst dan ook mijn verbazing toen ik van de 400 aanwezigen als enige in smoking bleek te zijn! Maar niet getreurd, beter over- dan underdressed, nietwaar? We werden keurig aan tafels gezet en het was gezellig. De aanwezige ambassadeurs bleken in een aparte genodigdenzaal te zitten, maar met dank aan Karina hadden we ons daar snel na het toetje naar binnen gepraat. Vervolgens bleek het netwerk van Karina prima in elkaar te steken, want zodra we binnen waren kwam de ambassadrice van Oostenrijk even gedag zeggen. Het orkest zette net een Wals in, en wie ben ik dan om niet even een dansje met haar te maken? Die kan dus ook van het to do-lijstje. Daarna nog gezellig geborreld met een aantal Nederlanders, wat Zweden en de ambassadeur van Slovenie. In deze zaal kwam mijn smoking trouwens prima tot zijn recht; ik heb nog nooit zoveel (uitstekende!) champagne aangeboden gekregen (en gedronken). In de ogen van de moso's betekent een smoking kennelijk belangrijk, dus bijschenken...... Kortom: topfeestje.

Verder van het weekend in de barrio China geweest om inkopen te doen. De supermercado bleek bijna alle basisingredienten te hebben, alleen zoete chilisaus bestaat hier niet. Met de op de kop getikte ingredienten hebben we vervolgens thais gekookt; een smaak waar Karina nog een beetje aan moet wennen. Maar ze vond het wel lekker (zei ze).

Argentinie - Brazilie, de finale van de Copa America, viel wat tegen. We zaten in een Argentijnse kroeg te kijken, wat op zich heel gezellig was. Minder gezellig was de snelle voorsprong van Brazilie, en toen Ayala de bal behendig in eigen net deponeerde was de wedstrijd wel gelopen. Mijn observatie dat Brazilie gewoon beter was leek me er eentje om maar voor me te houden. Na afloop was het operatie stofwolk; binnen een paar minuten was de hele kroeg leeg. Maar.... pragmatisch als we zijn hebben we toen de Braziliaanse kroeg een straatje verder opgezocht. En zo werd het toch nog een leuke avond!

Hasta luego ;-)

Bariloche

We zijn terug uit Bariloche. Vraag niet hoe, want er zijn hier wat problemen met radars, luchtvaartpersoneel en bevroren vliegtuigen. Onze terugvlucht stond voor dinsdag 15:10, en uiteindelijk zijn we even na middernacht vertrokken. Ik lag dus om 3 uur in het mandje en heb uitstekend geslapen.


Maar laat ik bij het begin beginnen. Karina moest voor haar werk afgelopen dinsdag in Bariloche zijn. Omdat maandag onafhankelijkheidsdag was leek het een mooie gelegenheid om er een lang weekendje van te maken. Zo gezegd, zo gedaan. Zaterdag op het vliegtuig gestapt en naar het westen gevlogen. Zondag zijn we naar Cerro Catedral, het skigebied van Bariloche geweest om een beetje te hangen en van het weer te genieten. Maandag besloten om toch maar een dagje te gaan skien, ook al omdat het strakblauw was. Het enige jammere is dat Karina niet kan skien. Maar: spulletjes gehuurd (in de jaren 70 had ik absoluut de show gestolen in mijn vaalgroene te grote ski-overal met lichtgroen/oranje/paars afgebiesde handschoenen) en met de stoeltjeslift (aerosillas) naar boven. Ik heb wat rondjes gemaakt terwijl Karina van de zon en het uitzicht genoot. En ik moet zeggen: dit doet niets onder voor Europa. Mooie pistes, verse sneeuw en relatief rustig.



Na afloop van het skien hadden we afgesproken met Ron, een Nederlandse vriend van Pim (wie kent hem niet!) die in Barliloche woont. Gezellig gegeten (vlees!), daarna gedronken en nog later gedisco't. Die ga ik zeker vaker spreken. En dinsdag dus het vliegveld drama. We kwamen om 14:00 bij het vliegveld aan, en toen werd al snel duidelijk dat we vrij hadden tot tenminste 21:00 dezelfde avond. Dus: bus terug naar het centrum, borrelen, en daarna eten (vlees!) bij hetzelfde restaurant als de dag daarvoor. Wij zaten dus netjes om 20:00 aan tafel, waarna om 20:05 het licht (naar later bleek in heel Bariloche, en tot 12:00 de volgende middag) ermee ophield. Maar geen probleem, er bleek een noodagregaatje te zijn, en vlees grillen gaat ook prima bij het licht van een zaklamp. Om 20:45 een taxi naar het vliegveld genomen, en uiteindelijk weer veilig aan de Avenida del Libertador beland.


Ik ben inmiddels ook begonnen met mijn Spaanse les. Het gaat nog niet zo heel snel, maar poco a poco komen we er ook. Ben niet heel erg tevreden over de kwaliteit, dus ben nu de alternatieven aan het bekijken. Van Ron heb ik de gegevens van een lerares uit Bs As gekregen. Benieuwd of dat wat is.



De losse flodders voor vandaag:


- afgelopen maandag sneeuwde het in Buenos Aires (http://www.nu.nl/news/1147263/20/Zuid-Amerika_verrast_door_sneeuwval_%28video%29.html). Voor de quiznighters: dat was voor het eerst in bijna 90 jaar, de laatste keer was 22 juni 1918!?!


- De verkiezingen komen er weer aan: de huidige president, Kirchner, is door zijn termijnen heen en heeft nu zijn vrouw (zie foto) als kandidate naar voren geschoven. De overeenkomsten met Vanessa Breukhoven berusten op louter toeval.


- De traditionele Nederlandse borrel in cafe "Van Koning" viel een beetje tegen; vanwege de vakantie was er vrijwel niemand.....

- Argentinie heeft de finale van de Copa America gisteren gehaald door met 3-0 van Mexico te winnen. Wonderschone goal van Messi. Zondag om 17:00 mijn tijd (22:00 jullie) de finale tegen Brazilie. Lijkt me een mooi excuus om de kroeg op te zoeken; ik ben benieuwd wat er gebeurt als "we" winnen....

- Er is hier een heuse energiecrisis. Autogas (waar alle taxis hier op rijden) is al op de bon. Je ziet in het centrum dus minder en minder taxis.

- Het Marianela-verhaal heeft al een vervolg gekregen. Vorige week heeft Karina gelunched met haar en haar moeder, de afspraak staat om binnenkort nog eens af te spreken. Het schijnt erg grappig geweest te zijn; iedereen die langskwam bleef staren en vroeg zich zichtbaar af "is het d'r nou of niet".

- Vanavond (12 juli) het gala ter viering van het zoveeljarig bestaan van de Europese Club hier. Omdat Sander te beroerd was om mijn smoking (met 120 euro in de rechterbroekzak) even te komen brengen heb ik er eentje moeten huren. Nu nog iets van schoenpoets regelen.

Voorlopig amuseer ik me nog steeds uitstekend, ik blijf dus nog even. Saludos vanuit een koud maar strakblauw Bs As!

Foto's van Bariloche: http://picasaweb.google.com/Daco.Bogaard/Bariloche

Jammerdebammer

Ik had me voorgenomen om voordat we naar Bariloche (http://en.wikipedia.org/wiki/Bariloche) gingen een kleine update te doen, maar we moeten over een half uur op het vliegveld zijn en het is er nog niet van gekomen. Nog even geduld tot volgende week woensdag dus........

De eerste post!

Ja, ik weet het, het template ziet er niet uit. De nationale kleuren van Argenitinië leken me heel toepasselijk, maar op het scherm ziet het er nog wat anders uit dan in mijn hoofd. Ga ik aan werken, maar voor nu kan ik me voorstellen dat de content even belangrijker is!

Ik ben dus veilig aangekomen. Na een wederom lange vlucht, waarbij slapen er niet echt inzat (de meneer achter mij had kniepijn en dus kon mijn stoel niet zo ver naar achteren) stond ik zaterdagochtend netjes op tijd op Ezeiza. Karina had me al gebeld toen ik in Milaan was dat ze niet op het vliegveld was om mij op te halen. Dat had weer te maken met een ietwat onhandige timmerman die vrijdag wel even een kastje in haar slaapkamer zou bouwen. De man ging vol in de weer met zijn boormachine en raakte al bij zijn tweede poging een waterleiding. Gevolg: lekkage en geen water beschikbaar in Casa Esquivel. Gelukkig had ze via via via (zo gaat dat hier) een loodgieter op de kop weten te tikken die zaterdagochtend om 8 uur wel een gaatje had om het gaatje te vullen. Toen ik met de taxi aankwam bleek deze professional het klusje al bijna geklaard te hebben, zodat ik na 3 uur wachten op het uitharden van een welverdiende douche kon genieten.

Het weekend was rustig, lekker gegeten en gisteren alvast een Braziliaans straatfeestje in Palermo meegepikt. De caipirinhas waren meer dan de moeite waard.

En vanochtend dus mijn eerste spaanse les, ware het niet dat mijn lerares ziek is. Het is echt winter hier. Afgesproken dat ik nu woensdag ga beginnen. Heb ik nog even de tijd om te acclimatiseren, dus op zich helemaal niet ongunstig. Deed me ook weer een beetje aan de uitvaluren op het Vitus denken trouwens.

De plannen voor de komende dagen:

- vanavond om 22:00 Argentinië - Colombia voor de Copa America

- morgen welkomstfeestje namens de vrienden van Karina

- woensdag de Nederlandse borrel in Café van Koning

- het weekend naar Bariloche, kleine vakantie gecombineerd met het werk van Karina. Zaterdag weg, dinsdag terug.

- 12 Juli Gala van de Europese club alhier. Ik moet nog uitzoeken hoe ik een smoking ga huren.

Maandag is het hier trouwens dia de la bandera, een nationale feestdag. Ik ben benieuwd!

En nog eentje uit de categorie sterke verhalen: Het blijkt dat de winnares van de Argentijnse Big Brother, Marianela (zie foto), uit dezelfde stad komt als Karina. Sterker nog, de zus van Karina, Stella, is haar gynacoloog. Nou schijnt er woensdag a.s. een grote modeshow in Bs As te zijn waarvoor Marianela ook is uitgenodigd. De moeder van Marianela maakt zich echter wat zorgen over de invloeden van deze grote enge stad op haar dochter en heeft via Stella het verzoek gedaan of Karina niet naar die modeshow kan gaan om een klein oogje op haar dochter te houden. Wie weet is het woensdag a.s. dus rubbing elbows met de rich and famous van Buenos Aires....

Vanuit een zonovergoten Bs As allemaal het beste!