Oranje open, Oranje open, Leve de Koningin!

Zoals een aantal van jullie inmiddels al weet ben ik sinds 3 weken weer voorzichtig aan de slag. Na een paar maanden (bijne) full time Spaanse les en veel gesprekken met (vooral Nederlandse) mensen kwam ik via André (toen nog kamer van koophandel) met Lambert in contact. Drie gesprekken later bleek dat er voldoende overeenkomsten waren tussen mijn profiel en een aantal zaken die er in zijn bedrijf moesten gebeuren.

Dat bedrijf heet Open Orange (www.openorange.com.ar) en levert ERP-software voor het midden- en kleinbedrijf. Ik heb het systeem inmiddels een beetje leren kennen, en ik moet zeggen dat ik onder de indruk ben. Het ontwikkelen van zulke systemen is geen ‘moco de pavo’ (kalkoenensnot, vergelijkbaar met onze kattenpis), en er is de afgelopen jaren een hoop in geïnvesteerd. Voor de kenners: het systeem is gebouwd met Python en stukjes C++ voor de performance. Het bestaat uit een kern/framework voor alle basisfunctionaliteit, uitgebreid/te breiden met verschillende modules al naar gelang de bedrijfstak (hotel, restaurant, benzinestation, en nog veel en veel meer). Het bedrijf zit nu in de fase waarin alle bestaande klanten naar het nieuwe systeem moeten worden gemigreerd, en er zijn grote plannen voor de periode daarna. Ik heb me gestort op de realisatie van een timesheet-achtig systeem, omdat er op dit moment weinig grip is op de uren die besteed worden. Volgende stap zou het meer projectmatig werken kunnen worden. Ik heb het op dit moment in ieder geval prima naar mijn zin; het is heel verfrissend om na jaren van grote organisaties in een wat kleinere (ongeveer 15 man) organisatie te werken. Daarnaast wandel ik elke dag in 20 minuutjes (over het algemeen in het zonnetje) van huis naar werk, ook weer eens wat anders dan in de file staan. Wat me opvalt is de hoge productiviteit; de planning is om de timesheet-functionaliteit in één dag toe te voegen. Wat nog tegen valt is mijn kennis van de Spaanse taal; er worden een hoop woorden gebruikt die ik (nog) niet ken (bijvoorbeeld luca, gamba, mango; respectievelijk 1000, 100, en 1 peso(s)), en als mensen snel en door elkaar heen praten raak ik de draad nog wel eens kwijt (iets wat op een naaiatelier echt een probleem zou opleveren)……..

Tot zover het goede nieuws. Het slechte nieuws is dat een tante van Karina uit Jujuy (het noorden van Argentinië, zo’n 2.000 km hiervandaan) twee weken geleden gevallen is en daarbij haar hoofd zodanig heeft gestoten dat ze halsoverkop naar Buenos Aires moest worden overgevlogen om geopereerd te worden. In eerste instantie leek ze aan de beterende hand, maar een paar dagen geleden verslechterde een en ander en ze ligt nu buiten bewustzijn en in kritieke toestand in het ziekenhuis. Haar man, Manuel (een oom van Karina dus, een broer van haar moeder), verblijft nu ook in Buenos Aires en vandaag komen haar 2 nichtjes en een tante uit Jujuy aan omdat er een reële kans bestaat dat de tante niet gaat herstellen. De 2 nichtjes logeren bij ons, dus veel vrolijkheid is er even niet bij dezer dagen. Het is maar hopen dat het goed afloopt.

En voor degenen die het nog niet hebben meegekregen: in principe (afhankelijk van de toestand van de tante) komen Karina en ik eind December 2 weekjes naar Nederland, met een paar dagen Parijs erdoorheen gemixt. De eerste afspraken zijn al gemaakt, en ik zie er erg naar uit om mijn nieuwe neefje en nichtje (en de reeds bekende nichtjes natuurlijk ook. En mijn familie. En mijn vrienden. En Sander. En ik wil graag de groeten doen aan iedereen die ik vergeten ben) in het echt te bewonderen. Nog maar een paar weekjes ;-)

Blogged with Flock